Greta przyjeżdża do małego miasteczka, gdzie ma zamieszkać z dawno niewidzianym ojcem i jego nową rodziną. I choć macocha jest chłodna jak zimne ognie, a ojciec rozkojarzony i zagubiony, to już Lilka, siostra przyrodnia dziewczyny, okazuje się prawdziwą wymiataczką smutków. Aha, jest jeszcze Igor. Chłopak inny niż wszyscy, który, tak się dziwnie składa, z powodu Grety trzyma pod poduszką parę tomików wierszy...
Ale o Igora walczy jak lwica Milena - piękna, inteligentna, dobra i wrażliwa koleżanka z klasy... Pytanie tylko, czy Milena naprawdę jest ideałem... i co uczyni z tragiczną tajemnicą Grety. Czy sympatia małego miasteczka wobec "nowej" runie nagle jak domek z kart?

Małgorzata Kalicińska przekonuje, że najlepsze dopiero przed nami!
Marianna, lat kilkadziesiąt z lekkim plusem, nie jest specjalnie przebojowa i żadna z niej superbohaterka. Jest za to kobietą, z którą chce się przebywać i towarzyszyć jej w życiowych perypetiach. Bliską. Niemal znajomą.
Po ocknięciu się z żałoby po siostrze Lilce walczy z zalanym mieszkaniem i remontem, jednocześnie poszukuje pracy i próbuje zrozumieć fakt, że w życiu jej ojca pojawiła się nowa kobieta. Jak małe dziecko, Marianna jest o tatę zazdrosna.
Sfrustrowana i samotna odnajduje radość w mailowaniu z Antonim - dawnym znajomym, teraz pracującym w Korei Południowej. By uciec od codziennego zgiełku, Mańka przyjmuje zaproszenie na krótki wypad do Korei. Nieoczekiwanie rozmawia z kobietami z różnych stron świata, które zdecydowały się żyć tak, jak chcą, i odnalazły w ten sposób szczęście. Rezultat tego "desperackiego susa" zaskakuje ją samą. Okazuje się, że najlepsze w jej życiu wcale nie minęło, a dopiero się zaczyna.